فرضیه پژوهش: گرایش به نوآوری بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری دارد.
با توجه به نتایج در جدول ۴-۱۲ سطح معناداری فرضیه برابر ۰۰۶/۰ و کمتر از ۰۵/۰ می باشد لذا فرض صفر رد می­گردد بدین معنا که گرایش به نوآوری بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری دارد. میزان این رابطه ۲۵۶/۰ می­باشد با توجه به اینکه این ضریب مثبت است اثر آن به صورت مستقیم است به عبارتی با تغییر یک واحد (افزایش) در گرایش به نوآوری به میزان ۲۵۶/۰ درصد استراتژی بازاریابی تحت تأثیر قرار می گیرد. نتیجه این فرضیه با نتیجه مطالعات چن و دیگران (۲۰۱۳) کیم (۲۰۰۶) یوسف زای و همکاران (۲۰۰۳) و نارمکی و دیگران (۱۳۸۸) همسو و هم جهت می باشد.
فرضیه فرعی ۲: شاخص ریسک پذیری بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری دارد.
فرضیه صفر: شاخص ریسک پذیری بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری ندارد.
فرضیه پژوهش: شاخص ریسک پذیری بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری دارد.
با توجه به نتایج در جدول ۴-۱۲ سطح معناداری فرضیه برابر ۰۰۶/۰ و کمتر از ۰۵/۰ می­باشد لذا فرض صفر رد می­گردد بدین معنا که شاخص ریسک پذیری بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری دارد. میزان این رابطه ۳۴۹/۱ می باشد. با توجه به اینکه این ضریب مثبت است اثر آن به صورت مستقیم است به عبارتی با تغییر یک واحد (افزایش) در ریسک پذیری به میزان ۳۴۹/۱ درصد استراتژی بازاریابی تحت تأثیر قرار می گیرد. نتیجه این فرضیه با نتیجه مطالعه حیدر زاده و دیگران (۱۳۸۶) سزن و (۲۰۰۶۹ و چن و دیگران (۲۰۱۳۹ همسو و هم جهت می باشد.
فرضیه فرعی ۳: گرایش فعالانه بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری دارد.
فرضیه صفر: گرایش فعالانه بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری ندارد.
فرضیه پژوهش: گرایش فعالانه بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری دارد.
با توجه به نتایج در جدول ۴-۱۲ سطح معناداری فرضیه برابر ۶۹۹/۰ و بیشتر از ۰۵/۰ می­باشد لذا فرض صفر تأیید می­گردد بدین معنا که گرایش فعالانه بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری ندارد. نتیجه این مطالعه با نتیجه مطالعه نارمکی و دیگران (۱۳۸۸) یو و همکاران (۲۰۰۸) و چن و دیگران (۲۰۱۳) همسو و هم جهت نمی باشد.
فرضیه فرعی ۴: سرمایه ارتباطی بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری دارد.
فرضیه صفر: سرمایه ارتباطی بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری ندارد.
فرضیه پژوهش: سرمایه ارتباطی بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری دارد.
با توجه به نتایج در جدول ۴-۱۲ سطح معناداری فرضیه برابر ۰۱۱/۰ و کمتر از ۰۵/۰ می­باشد لذا فرضیه صفر رد می­گردد بدین معنا که سرمایه ارتباطی بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری دارد. میزان این رابطه ۰۶۷/۰ می باشد. با توجه به اینکه این ضریب مثبت است اثر آن به صورت مستقیم است به عبارتی با تغییر یک واحد (افزایش) در سرمایه ارتباطی به میزان ۰۶۷/۰ درصد استراتژی بازاریابی تحت تأثیر قرار می­گیرد. نتیجه این فرضیه با نتیجه مطالعه چن و همکاران (۲۰۱۳) یوانجین و یورای (۲۰۱۰) و سزن (۲۰۰۹) همسو و ه جهت می باشد.
فرضیه فرعی ۵: قابلیت هماهنگی بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری دارد.
فرضیه صفر: قابلیت هماهنگی بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری ندارد.
فرضیه پژوهش: قابلیت هماهنگی بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری دارد.
با توجه به نتایج در جدول ۴-۱۲ سطح معناداری فرضیه برابر ۶۶۴/۰ و بیشتر از ۰۵/۰ می­باشد لذا فرضیه صفر تأیید می­گردد بدین معنا که قابلیت هماهنگی بر استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین تأثیر مثبت و معناداری ندارد. نتیجه این فرضیه با نتیجه مطالعه چن و همکاران (۲۰۱۳) یولنجن و یورای (۲۰۱۰) و کیم (۲۰۰۶) همسو و سازگار نمی باشد.
فرضیه فرعی ۶: استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین بر هویت برند تأثیر مثبت و معناداری دارد.
فرضیه صفر: استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین بر هویت برند تأثیر مثبت و معناداری دارد.
فرضیه پژوهش: استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین بر هویت برند تأثیر مثبت و معناداری دارد.
با توجه به نتایج در جدول ۴-۱۲ سطح معناداری فرضیه برابر ۰۰۳/۰ و کمتر از ۰۵/۰ می باشد لذا فرضیه صفر رد می­گردد بدین معنا که استراتژی های بازاریابی زنجیره تأمین بر هویت برند تأثیر مثبت و معناداری دارد. میزان این رابطه ۱۱۲/۰ می باشد. با توجه به اینکه این ضریب مثبت است اثر آن به صورت مستقیم است به عبارتی با تغییر یک واحد (افزایش) در استراتژی بازاریابی به میزان ۱۱۲/۰ درصد هویت برند بهبود پیدا می کند. نتیجه این فرضیه با نتیجه مطالعه اردم و سوبیت (۲۰۱۱) تیلور و همکاران (۲۰۰۹) و چن و همکاران (۲۰۱۳) همسو و سازگار می باشد.
۵-۳ پیشنهاد های اجرایی حاصل از پژوهش:
پیشنهاد برای فرضیه اول:

نوآور بودن مستلزم فرهنگ، ساختار و سیستم‌های سازمانی جهت حمایت از نوآوری و انعطاف‌پذیری است تا فرآیندها، ساختارها و سیستم‌های داخلی سازمان تدابیر لازم را برای پاسخگویی به خواسته‌ها و نیازهای متغیر محیطی به عمل آورند. نوآوری در یک فرهنگ حمایتی رشد می‌کند که تلاش‌های نوآورانه را به روش‌های مختلف در سازمان افزایش می‌دهد .
- شرکت ها جهت نوآور شدن به تدوین سیاست‌های منابع انسانی و به‌کارگیری سیستم پاداش جهت جذب اندیشمندان و افراد حرفه‌ای نیاز دارند و نیز ایجاد محیط‌های کاری که در آن به خلاقیت و نوآوری اهمیت داده ‌شود.
- برای اینکه سازمان‌ها به معنای واقعی نوآور شوند، لازم است که بودجه و منابع کافی را جهت نوآوری فراهم کنند، شامل افراد حرفه‌ای و متخصص موردنیاز، حمایت از برنامه‌های آموزش فنی و نیز عرضه محصولات و خدمات جدید به بازار.
- در ارتباط با خط مشی تکنولوژی باید چرخه زندگی محصول پذیرفته شود تا سهم محصولات و خدمات در رشد، سودآوری و میزان رقابت‌پذیری سازمان بازنگری و تحلیل شود تا تصویر سازمان و محصولات آن در ذهن مشتریان بازسازی و بهبود یابد.
شرکت‌ها به‌منظور تقویت گرایش به کارآفرینی، شیوه‌های رسمی و غیررسمی تاثیرگذاری بر فرایند سیاست‌گذاری دولتی جهت غلبه بر موانع نوآوری را پیگیری ‌کنند.  همچنین از طریق جذب و تامین مالی کارآفرینان سازمانی و مدیران عالی کارآمد و نیز برقراری ارتباط با سازمان‌های دولتی، غیردولتی، اتحادیه‌های کارگری و موسسات مشابه، فرایند نوآوری در طول زنجیره تأمین را تقویت ‌کنند.
- نوآوری مستلزم انعطاف‌پذیری در پذیرش فرآیندهای کاری جدید در سطح عملیاتی سازمان است تا از طریق آن بتوان محصولاتی با کیفیت بالا، قیمت مناسب و در سریع‌ترین زمان ممکن به مشتریان عرضه کند.
پیشنهاد برای فرضیه دوم:
- هم چنین توصیه می­ شود مدیران با ارائه چشم اندازی روشن از آینده زنجیره تأمین، از عدم اطمینان کارکنان کاسته و سبب افزایش ریسک­پذیری و کاهش ابهام نسبت به برخورد با موقعیت ریسک شوند.
- اغلب شرکت ها برای جبران خدمات افراد هیچ راهی پیش ­بینی نکرده ­اند. در حالی که سیستم تشویق و پاداش مناسب از مهمترین عوامل موثر در کارآفرینی (ریسک­پذیری) سازمانی محسوب می­ شود. به علاوه ممکن است همه کارکنان به دنبال پاداش صرفا مالی نباشند.
- معیارهای تشویق و پاداش به طور روشن و واضح به اطلاع عموم کارکنان برسد و اساساً ریسک­پذیری، نوآوری و کارگروهی و رفتارهای فعالانه مورد تشویق قرار گیرد.
- حمایت مدیریت یکی از ارزش­های مدیریت در سازمان محسوب می­ شود. لذا پیشنهاد می­گردد تا مدیران ارشد زنجیره تأمین با اعمال این ویژگی­ها مدیریت خود را به شیوهای ارگانیک اعمال نمایند:
- ریسک را به عنوان خصیصه­ای مثبت در بین اعضای نجیره تأمین خود نهادینه نمایند.
- از فعالیت­های کارآفرینانه افراد حمایت و مسئولیت این گونه فعالیت­ها را بپذیرند.
- از افراد صاحب ایده و طرح­های آنان قدردانی و حمایت­های مالی به عمل آورند.
پیشنهاد برای فرضیه سوم:
- تاکید بر اهمیت مدیران کارآفرین جهت فراهم آوردن چشم‌انداز و ایده‌آل‌های لازم به‌منظور شناسایی فرصت‌ها و استفاده از آن.
- تاکید بر اهمیت تدوین و اجرای استراتژی به‌منظور بهره‌برداری از فرصت‌های بازار
- توانمندسازی منابع انسانی به‌منظور ارائه محصول با کیفیت و استانداردهای جهانی
- به‌کارگیری گرایش به رقابت تهاجمی و توانایی جهت شناسایی و استفاده از فرصت‌ها قبل از رقبا
- پیگیری فرصت‌هایی که ممکن است با عملیات جاری سازمان مرتبط باشد یا نباشد،
- معرفی محصولات و برندهای جدید قبل از رقبا،
- متوقف ساختن رویه‌های کاری قدیمی و به‌کارگیری روش‌های نوین جهت تولید محصولات و نیز بهبود سیستم‌ها و فرآیندهای سازمانی.
- جهت پاسخگویی مبتکران به محیط رقابتی در زنجیره تأمین، شرکت ها باید نقاط قوت و ضعف رقبایشان را تجزیه و تحلیل کنند و بر تولید محصولات دارای ارزش افزوده بالا متمرکز شوند تا بتوانند با عرضه محصولات با کیفیت و قیمت مناسب، سهم بیشتری از بازار را به خود اختصاص دهند.
پیشنهاد برای فرضیه چهارم:
- ایجاد بانک اطلاعاتی از سابقه ی همکاری با شرکا برای شناسایی شرکای قابل اعتماد و متعهد، تلاش در جهت حفظ برقراری و حفظ مشارکت با آنها و حذر کردن از توسعه همکاری با تأمین کنندگان بد سابقه برای صرفه جویی در هزینه های نظارتی و کاهش ریسک